Energiearmoede van gedateerde huizen 

CE Delft heeft 9 december 2021 het onderzoek Energiearmoede in de warmtetransitie gepubliceerd.  Energiearmoede wil zeggen dat mensen een hoge energierekening hebben; dat kan te maken hebben met een slecht geïsoleerd huis, een weinig duurzame bouw, kortom: een energievreter en daarom ook een duur huis qua energieprijs.

Energiearmoede is  dus niet hetzelfde als mensen die in de buurt van de armoedegrens leven en de stijgende energieprijzen niet kunnen betalen; maar je ziet wel vaak dat juist minder gefortuneerde Nederlanders moeten afzien van technische aanpassingen als isolatie en duurzaamheid, en daardoor toch in de categorie ‘energiearmoede’ terecht komen. Energiearmoede heeft dus meer te maken met het verlangen te ‘vergroenen’ dan het verlangen de tweedeling in Nederland tegen te gaan.

In Nederland zijn er op dit moment tussen de 234.000 duizend en 634.000 huishoudens met energiearmoede, afhankelijk van hoe het gemeten wordt. Als de warmtetransitie slim wordt ingericht, kunnen klimaatdoelen én het tegengaan van energiearmoede hand in hand gaan. Daarmee wordt voorkomen dat de energiearmoede in 2030 met een derde stijgt. In het rapport brengt TNO  het effect van verschillende beleidsmaatregelen op energiearmoede en klimaatdoelen in beeld.

Zonder verdere verduurzamingsmaatregelen stijgt het percentage huishoudens met energiearmoede bij de verwachte energieprijzen in 2030 met een derde. In de laagste 10% inkomensgroep stijgt het aandeel huishoudens met energiearmoede dan van 26 naar 34%.

Wie het rapport wil inzien, kan hier klikken.