Pasen op de begraafplaats

We naderen Pasen. Reden voor mij om de begraafplaats in mijn woonplaats Kampen te bezoeken. De gemeentelijke begraafplaats aan de oostzijde van de IJssel, in IJsselmuiden. Daar liggen mijn ouders. En daar is een speciaal veldje waar veel kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders liggen. Voor mij als theoloog is het bijzonder om na een bezoek aan het graf van mijn ouders daar nog even langs te kuieren. 

Je ziet er het graf van Wesseldijk, een hervormde dominee, overleden in de oorlog. Direct daarnaast is het familiegraf van Greijdanus, de hoogleraar, van wie de vrouw een paar maanden na Wesseldijk overleed. De steen is een fractie hoger... Dat zal toeval zijn. Je kan ook zeggen: Passend, omdat een hoogleraar net even anders functioneerde dan een dominee. Even doorkuieren en je komt drie dominees naast elkaar tegen: Zwoferink (oud-gereformeerd), Ramaker (christelijk-gereformeerd) en Vreugdenhil (gereformeerde gemeente), bekend van de kinderbijbel. Gebroederlijk dus, naast elkaar. 

Weer even doorlopen en je komt bij het graf van Jan Ridderbos, de hoogleraar die in de vrijmaking leiding gaf aan de gereformeerde kerken synodaal, die inmiddels zijn meegegaan in de protestantse kerk. En tien graven daar voorbij vind je het graf van Klaas Schilder, de man die in de oorlog juist gezicht gaf aan de gereformeerde kerken vrijgemaakt. Onwillekeurig vermenigvuldigen de gedachten zich: Hoe het zal zijn in de dag der opstanding. Als de graven opengaan. De lichamen herleven. En Klaas Schilder herrijst. En één van de eerste mensen die hij treft is: .....Jan Ridderbos. 

Wil je het verhaal terugzien in een filmpje? Klik hier.

https://www.youtube.com/watch?v=BAc9lxUlVJI&feature=youtu.be

Foto: Op het midden van de begraafplaats om een kapelletje is de levensloop van de mens afgebeeld met teksten, sculpturen, water en planten. Van de wieg tot het graf. Hier één van de ornamenten.