Dominee Raul zalft en zegent zuster Lucia

Kingdom Identity Church

Raul Salas had me ooit verteld dat ze ‘s zondags bij elkaar kwamen in het Cultuurhuis in Stadshagen (Zwolle). Dus op een vrije zondag fietste ik er naar toe. Half elf zou het beginnen. Ik had een vermoeden dat je bij een migrantenkerk niet al te vroeg moest zijn. Dus half elf schoof ik naar binnen bij de dependance van de bibliotheek in de nieuwste wijk van Zwolle.

De bibliotheek in Zwolle is veel meer dan een uitleencentrum van boeken. Je kan er wegwijs gemaakt worden bij het invullen van je belastingformulier, er zijn cursussen. En er is zowel bij de hoofdvestiging in het centrum als bij deze dependance ruimte die je mag gebruiken c.q. huren voor activiteiten. Ik zag een man die als portier dienst deed bij één van de deuren. ‘Is dit de Bethesda Church?’, vroeg ik. ‘Was’, zei hij, ‘we heten nu Kingdom Identity Church’. ‘Oh’, zei ik. ‘Ja’, zei hij, ‘dat dekt de lading beter’.

Ik hoorde een vrouw zingen en bidden. Er was een combo met een keyboard, slagwerk en er zou later een extra man komen voor twee trommels. De vrouw, van wie ik begreep dat ze Lucia heette, maakte plaats voor Darlise Salas, de vrouw van Raul en samen met Raul in het ambt van pastor/dominee gekozen. Darlise zag me zitten en heette me tussen de dertig andere bezoekers welkom. ‘Welkom ds. Klaas’. Dat maakte direct ook duidelijk wie die witte man was te midden van de anderen; de enige andere witte man die ik zag zat achter een geluids-mengpaneel. Het geluid was optimaal verzorgd en werd op aanwijzingen van dominee en muzikanten af en toe bijgesteld.

Een beamer werkte verhelderend en gaf het jaarthema aan, later aan het eind bij de afkondigingen zag je posters met mededelingen en tijdens het zingen kon je de liedteksten volgen, die op een enkel Spaans woord na geheel in het Engels waren. Darlise verzorgde het eerste blok van de dienst als leadzangeres. Ze riep op tot aanbidding. Hoewel er maar vier, vijf liederen werden gezongen was er door herhaling en devotie al gauw een half uur, drie kwartier mee gemoeid. Woorden en gezongen teksten wisselden elkaar af. ‘Waai met uw Geest in ons midden vanmorgen’, klonk het. ‘Jesus did it again’, werd er gezongen. En ‘A miracle can happen now’. ‘Dank u, Vader, dat u een beloner bent van wie u zoekt’.

Blij

Daarna kwam Raul op het podium. Hij nam het gebed naadloos over van zijn vrouw. ‘Leer God te danken nog voordat je iets vraagt’, legde hij uit. ‘Heb je genezing nodig. Dank hem voor genezing’. ‘Ben je blij in Gods huis te zijn?’, vroeg hij de mensen. ‘Staan we ook echt voor elkaar klaar?’ met die laatste woorden boog hij de tekst langzaam toe naar zijn overdenking. Het ging deze zondag over ‘Wie zijn mijn buren?’ Hij nodigde uit goed te kijken naar de mensen links en rechts van je. En hij las Lukas 10: 27, het grote gebod God lief te hebben en de naaste.

Daaropvolgend las hij de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Hij waarschuwde voor eigengereidheid. Mensen zijn tegenwoordig erg met zichzelf bezig. Nog verbazingwekkender is het, zei Raul, dat de broederlijke liefde in de gemeente afneemt. We zijn geschapen om één te zijn. Jezus kwam om de eenheid uit te dragen. Dat geldt - om een voorbeeld te geven - ook voor de Arabische broeders om de hoek en niet alleen voor de mensen die we zelf uitkiezen. ‘Zijn we nog aanwezig, mensen’, riep de voorganger naar zijn gehoor. ‘Ja’, klonk het vanuit de aanwezigen.

‘We hebben Gods Heilige Geest nodig’, aldus de voorganger. Hij kan iedereen gebruiken. De dakloze. De drugsverslaafde. Soms moeten we minder praten en gewoon doen. ‘Als de kast leeg is van iemand, gewoon kleren geven’. Raul citeerde Jakobus 2: 15 en 16. Als een broeder zonder kleren zit, heeft hij er weinig aan als je zegt ‘warm u’. ‘Geef met liefde’, aldus de voorganger. ‘En met blijdschap’, riep een van de aanwezigen uit de kerk. Laten we scherp zijn, zei de voorganger. Hij noemde een voorbeeld dat de Heilige Geest hem op het hart gaf om met iemand te spreken, maar hij stelde dat uit en hoorde later dat de betrokken persoon zelfmoord had gepleegd. Het had hem duidelijk gemaakt dat je goed gedrag niet moet uitstellen. ‘Stel je open voor de Geest. En begin met bidden voor elkaar’, aldus Raul.

Onderzoek-jezelf-momentje

Na de overdenking gaf de voorganger ruimte voor wat hij noemde ‘een onderzoek-jezelf-momentje’. ‘Misschien zijn er momenten die jij hebt laten lopen, die je voor God wilt brengen’. Hij boog zelf ook voorover, toen hij de uitnodiging plaatste.

Daarna was er een gebedsgedeelte. Raul stapte naar ds. Klaas toe, legde hem de hand op de schouder en bad voor vrucht op de prediking. Een jong gemeentelid dat jarig was geweest, kwam naar voren en kreeg een hand op de schouder gelegd. Daarna volgden er diverse mededelingen.

Over een ochtendgebed de volgende ochtend om 5.00 uur (!). De morning glory duurde veertig minuten, vond digitaal plaats en vindt iedere eerste maandag van de maand plaats, nog voordat mensen naar hun werk gingen, werd gezegd. De bijbelstudie ging niet door, maar op zaterdag 18.00 uur was er wel een bijzondere samenkomst in de Stadkamer, over de geestelijke strijd die we hebben te voeren. Gebed, onderwijzing en worship waren de motto’s. Iedereen zou er zijn, behalve Lucia, vertelde Raul. ‘Want zij spreekt op dat moment digitaal met mensen in Suriname’. Later het jaar hoopte een hele groep uit de gemeente Suriname te bezoeken.

Zalving

Zuster Lucia werd naar voren geroepen, een groep gemeenteleden kwam om haar heen staan, Raul zalfde haar en sprak een zegen uit. Dan herinnerde de voorganger aan een weekend retreat van 16 tot 18 juni. Er hadden zich al 38 mensen opgegeven. Darlise meldde verder dat het kinderfeest voor 8 juli weer op de pennen staat; er waren vorig jaar 50 kinderen, ook uit de buurt. Ze vroeg mensen mee te doen met de voorbereidingen. Zes jongeren mochten vervolgens naar voren komen; ze deden mee met een event in Amsterdam. Ook voor hen werd gebeden. Raul liep langs hen, legde een hand op de schouder, terwijl hij voor hen bad.

Tenslotte werd er gewezen op een doos, waarin je een offerande kwijt kon. 'Je mag natuurlijk ook digitaal doneren’. Er was een slotlied, een zegen en na tweeënhalf uur werd de samenkomst afgesloten. De meeste mensen bleven nog wat hangen en keuvelden met elkaar. 

'Wij zijn een multiculturele kerk met verschillende nationaliteiten', legde Raul later uit. 'Hier komen mensen uit bijvoorbeeld de Nederlandse Cariben, Venezuela, Dominicaanse Republiek, Suriname, Nederland, Eritrea etc. bijeen. Onze oorspronkelijke roots zijn Spaans en Papiamento, maar jaren geleden hebben wij Nederlands als hoofdtaal gezet en indien nodig vertalen we naar het Spaans'. Hoe heb je de bijeenkomst zelf ervaren?, vroeg Raul mij later. 'Ik voelde de verbondenheid als leden van het ene lichaam van Christus', antwoordde ik, 'de toonzetting van lofprijzing en de hartelijkheid naar elkaar vond ik aanstekelijk. Ik ben blij dat we in de Kring van Kerken Overijssel met deze Kingdom Identity Church kunnen samenwerken'. 

Foto onder: Dominee Raul bidt voor de jonge mensen die een evenement in Amsterdam gaan bijwonen; rechts Darlise Salas