Foto: de werkgemeenschap van Twente (regio rond Enschede) buigt zich over de beroepscode
Bezinning op beroepscode
De beroepscode van predikanten en kerkelijke werkers biedt een goede oriëntatie om het gesprek aan te gaan over verantwoordelijkheid, communicatie en collegialiteit van pastores. Dat bleek in de werkgemeenschap Enschede, waar pastores de tekst 7 november op tafel legden en een aantal stellingen uit de tekst van commentaar hebben voorzien.
In hoeverre treed je in de pastorale zorg die logisch gezien qua wijk bijvoorbeeld tot de taak van een collega moet worden gerekend? Zou een zekere hygiëne niet wenselijk zijn, zodat er geen wildgroei ontstaat in de pastorale bearbeiding en er een sfeer komt van persoonlijke voorkeuren die de doorslag geven?
Hoe gemakkelijk verwijs je door naar een ander specialisme? was een andere stelling die voorbij kwam. Bij een psychisch probleem is het voor de hand liggend in een vroeg stadium te verwijzen naar een specialist. En als er iemand van buiten de eigen plaats zich meldt, is wel de eerste vraag die je als pastor stelt: 'Waarom komt u bij mij?' Soms kan het zijn dat men een vrouwelijke pastor zoekt of een andere plausibele reden om een eigen pastor te zoeken.
De werkgemeenschap sprak verder over de onafhankelijkheid van de pastor. Kan je eigenlijk in de gemeente waar je werkt wel echte vriendschap aangaan of staat het ambt er altijd tussen? De één was daarin zeer terughoudend; een ander was scheutiger, maar zei wel dat zij in geval er sprake van vriendschap was zich juist zou onthouden van bijvoorbeeld een begrafenis in de kringen van de vriendschap.
Een aansluitend thema was het bewaken van de grenzen. Sommige pastores waren daarin vrij stringent en doen niet mee met kusserijen en andere uitingen van waardering die je bij familieleden je wel permitteert. 'In Twente krijg je vaak een klop op je schouder, heb ik gemerkt en dat is me wel voldoende'.
De werkgemeenschap Enschede was één van de eerste groepen die initiatieven heeft genomen om het thema 'Veilige Kerk' samen in te kleuren. Men is nu behoorlijk ver met het samen zoeken van vertrouwenspersonen. Er gaat een brief naar de kerkenraden, er is een soort convenant en er is uitleg op papier. Het komt er op neer dat Hengelo het voortouw heeft en dat de vertrouwenspersonen beschikbaar zijn voor alle gemeenten in de ring die willen participeren. De basiskosten voor cursussen en reiskosten in algemene zin worden omgeslagen per deelnemende gemeente. Als een vertrouwenspersoon extra kosten moet maken voor een gemeente, kunnen die bij de betreffende gemeente worden gelegd.
Voor de tekst van de beroepscode: klik hier.