Foto: El Torito in pretpark Slagharen

T-shirts in een pretpark

Leuk. Een dagje naar een pretpark met kinderen of kleinkinderen. De classis Overijssel-Flevoland kent de luxe van drie forse pretparken: Slagharen, Hellendoorn en Biddinghuizen (Walibi). Afhankelijk van de definitie kan je een nog groter aantal parken benoemen. Dan komt bij voorbeeld De Waarbeek (Hengelo) in beeld. En de Woodlands (Heino). En zelfs Preston Palace (Almelo).

We waren met de camera deze zomer in Slagharen, in het voormalige ponypark. Van een ponypark is geen sprake meer, of het zou al moeten zijn dat het idee van ‘paarden en western’ als leidraad verbindend door het park loopt. Je vindt er een beeld van een paard en een cowboy; er zijn shows waarin het western-karakter naar voren komt en kermisattracties hebben Engels-Spaanse namen gekregen in de trant van El Torito; een naam die je in een ander themapark zou kunnen inwisselen voor: de spin, of de octopus, of de spinning vibe.

Je moet op een zonnige dag al gauw tien minuten wachten voordat je in een attractie kunt. Dat is niet erg. Het geeft je de gelegenheid je vooraf op het komende zweef- of valgevoel voor te bereiden. En je hebt de kans om om je heen te kijken. Wij keken door het oog van de camera en kwamen enkele gasten tegen die onbevangen voor hun identiteit uitkwamen. Ze droegen teksten die iets van hun levensmoraal verraadden.

Eén nieuwe Nederlander droeg een blauw t-shirt met de tekst: ‘Essentials. Fear of God’. Een ander had een wit t-shirt met als opschrift: ‘Jesus is dein bester Freund’. T-shirts met een Nederlands getuigenis hebben we niet gezien. Of het zou al een tekst moeten zijn die iets had over het verdampen van bier als Jan in de buurt was gekomen.  

Foto: Een migrantengezin voor de achtbaan: 'Essentials / Fear of God'