Ds. Wim Beekman, classisdominee van de classis Fryslân, verzorgt wekelijks een column in de Leeuwarder Courant. De tekst van 29 oktober ging over windmolens die hij zag op de grens van Overijssel-Gelderland. Hieronder zijn tekst. Wie de opgemaakte versie in de Leeuwarder Courant wil inzien, kan hier klikken. 

Vier windmolens

Zondagmorgen begint de dominee zijn preek met een verhaal over vier windmolens die elk een bijzondere naam hebben: vrede, geloof, hoop en liefde.

Als u vanuit Friesland naar Zwolle rijdt, ziet u ze na Kampen rechts in het land naast de A50 staan, vlak voor het knooppunt Hattemerbroek. Met manshoge letters staat op de koppen van de molens geschreven: PEACE, FAITH, HOPE, LOVE. In het Engels, dus de hele wereld kan het begrijpen.

Mijn gedachten blijven tijdens de preek steken bij degene die de molens geplaatst heeft. Wat zou het voor iemand zijn? En wat zou hem, of haar, bezield hebben om de molens deze namen te geven?

Een consortium van investeerders geeft molens geen namen, dus deze molens hebben inderdaad vast maar één eigenaar. En deze eigenaar is én koopman, én dominee. Vier van zulke megamolens leggen je geen windeieren, dus de eigenaar zal een succesvol ondernemer zijn.

Ook een succesvol prediker, iemand die een woord heeft voor de wereld. Zijn boodschap over vrede, geloof, hoop en liefde komt tienduizenden automobilisten dagelijks wel even onder ogen en in het hart. Zij rijden er langs en staan erbij stil tegelijk.

Hij bereikt ook een groter publiek dan gelovigen alleen. ‘Vrede, geloof, hoop en liefde’ zijn brede begrippen en vullen de harten en gedachten van wie wel en wie niet geloven. Het zijn woorden die mensen van alle eeuwen en plaatsen geïnspireerd hebben.

De drieslag geloof, hoop en liefde is van de apostel Paulus, bekend van zijn brieven in het laatste stuk van de Bijbel. Die bevatten taaie theologische redeneringen die niet voor iedereen te begrijpen zijn. Maar ook een mooi, toegankelijk gedicht over de liefde.

Paulus eindigt dit gedicht met: ‘Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.’ Mooi dat ze op zulke hoge windmolens staan, mijmer ik zondagmorgen in mijn kerkbank, want het zijn kernwaarden in het leven die overal hoog boven uitsteken.

Het zijn stuk voor stuk dingen die ons troosten en bemoedigen in het leven: Zonder geloof vaart niemand wel. De hoop sterft als laatste. De liefde overwint alle dingen. En vrede, wie verlangt niet naar vrede, in het groot en in het klein, in de woelige tijden van het bestaan?

Thuisgekomen zoek ik op internet wie de eigenaar van deze molens is. Het blijkt een vriendelijke inwoner van Oldebroek, Jan van Werven, die weet wat hij wil. 25 jaar heeft hij aan zijn project gewerkt. Nu voorziet hij 11.000 huishoudens in en om Oldebroek van stroom.

,,Ze danken hun namen aan mijn dochter”, vertelt Jan. Toen ze 17 was kreeg ze een ongeluk, waardoor ze eigenlijk niet meer leven kon. De Heer heeft haar gered, daarom wilde ik mijn dankbaarheid uiten.

Om te beginnen met geloof en hoop en liefde. En als je deze drie dingen in je hebt, komt vrede vanzelf.”