Foto: Omslag van de nieuwe glossy

Markelose kerk komt met glimmende glossy

Met een heuse glossy van 56 pagina stevig glanzend wit papier viert de protestantse gemeente te Markelo het honderdjarig bestaan van het kerkblad. Je kan geen bladzijde opslaan of twee, drie foto’s niet te klein opgemaakt glimmen je tegemoet. In het blad kom je talloze streamers tegen van dorpsgenoten, die niet per se kerkelijk hoogactief zijn, maar de kerkelijke gemeenschap heeft als pay-off al jaren een tekst dat men er is voor alle Markeloërs. De scribenten variërend van burgemeester Ellen Nauta tot Rinda Verchoor van de wijkverpleging onderstrepen dat.

'Honderd jaar Markelo's Kerkblad heeft ons doen besluiten om dit niet ongemerkt voorbij te laten gaan en te kijken of we een Jubileumnummer konden gaan maken met hierin alle wetenswaardigheden van de afgelopen 100 jaar’, vertelt tekstschrijfster Marjan Noteboom. ‘We zijn met elkaar gaan graven in allerlei oude documenten en informatie die er nog beschikbaar zijn. En er bleek een heleboel informatie voor handen te zijn. Naast alle 'oude' wetenswaardigheden zijn ook de hedendaagse activiteiten in,- en om de Martinuskerk meegenomen. Al met al is het een compleet bewaar exemplaar geworden. 100 jaar vergaard blijft nu bewaard!’

Het eerste kerkblad in Markelo werd uitgegeven door de toenmalige predikant ds. Egbert van Meer. Hij schreef in het eerste

nummer van ‘Vrede en Blijdschap’: ‘Wat bedoelt dit blaadje? ‘k Zal het u vertellen. Niemand twijfelt er aan, of onze zeer uitgestrekte gemeente, met haar bijna 4000 zielen, is veel te groot, om door één predikant naar behooren te worden bediend. Wanneer ik in het winterhalfjaar voor de preekbeurten en Bijbellezingen zorg, 16 uur catechisatie geef per week aan minstens 400 kinderen en jongelui en de zieken bezoek, - heb ik mijn handen vol’. Het blad kan dus dienen als een manier om toch contact te onderhouden. De predikant verstaat de kunst mensen tot lezen te krijgen en neemt ook geintjes op in de uitgave die hij zo’n beetje in zijn eentje vol schrijft. Zoals de spreuk: ‘Een goed geweten hebben vele menschen aan hun slechte geheugen te danken’.

Verschillende predikanten komen in de glossy aan het woord. Ds. Rob Nijhuis, de huidige predikant, vertelt over het aarden in de gemeente: ‘Al snel leerden de Markeloërs me wat de ‘Maarkelse maniere van geleuv’n is. En dat betekent dat je Markelo maar één kerk hebt. Je bent er wel of niet van. De meeste Markeloërs zijn er wel van maar helpen niet actief mee aan het verslijten van de kerkbanken. Dit betekent evenwel niet dat ze niet geloven! Want zo heb ik Markelo wel leren kennen. Wat niét gezegd wordt is misschien wel het belangrijkste’.

Ds. Simon Bijl, predikant van 1986 tot 1994, haalt herinneringen op. Hij memoreert hoe hij een tegeltje aan de muur zag hangen: ‘Uit de gulden korenaar schiep God de Twentenaar, uit het kaf en de resten, de mensen uit het westen’.

Heel het verenigingsleven rond de kerk en het dorp komt voorbij. Het blad gaat ook in op de verbouwplannen van de Martinuskerk die al jaren op de agenda staat. De kerkenraad wil het interieur aanpassen. De eerste plannen zijn al rond 2010 gemaakt, waarbij het de bedoeling was de grote deuren aan de zijde van de Grotestraat weer te openen. Nadat de plannen een aantal jaren op een laag pitje hebben gestaan, is er in 2018 een projectplan gemaakt om de kerk multifunctioneel te maken. Het idee is om de vaste banken te laten verdwijnen en op de plaats van de preekstoel zou een podium kunnen komen.

Ds. Rob Nijhuis sluit de uitgave met een reflectie op de toekomst. Hij typeert de kerk als:  ‘Geborgd door het verleden maar een hedendaagse vitale schuilplaats voor zoekende mensen’.

Foto: alternatief deel van het interieur voor de Markelose kerk 

Foto: Ds. Egbert van Meer, de man die het kerkblad 'Vrede en Blijdschap' is begonnen. Hij kwam in 1922 naar Marko vanuit Zeeland (Noordgouwe) en ging in 1954 naar Utrecht