Foto: Jaap van Beelen (links) en Ruud van Rooijen (rechts) toegesproken door de voorzitter van het FUGO Wilbert van Iperen

Stimulans in geloof door gesprek met andere tradities

Hoe stimulerend oecumenische ontmoetingen kunnen zijn, kwam naar voren in de FUGO-bijeenkomst van 11 oktober. FUGO staat voor Flevoland, Utrecht, Gelderland en Overijssel. Geestelijken vanuit de genoemde provincies spreken elkaar enkele keren per jaar over recente ontwikkelingen in de kerken. Het beraad heeft een bestuurlijke verantwoordelijkheid voor oecumene of anderszins. Dat geeft aan de gesprekken een ontspannen lading. Je kan elkaar informeren, zonder strategisch te hoeven denken.

Woensdag 11 oktober was er een behoorlijke wisseling van de wacht. Dr. Jaap van Beelen, de voormalige classispredikant van Gelderland Zuid en Oost, die ook een tijdlang voorzitter van het FUGO-beraad was, verliet de gelederen. Hij is vervangen door de nieuwe classispredikant ds. Ada Rebel. Ook ds. Ruud van Rooijen, hersteld hervormd predikant uit Oosterwolde en een tijdlang voorzitter van de synode van zijn kerk, trad ook terug, omdat hij inmiddels emeritus-predikant is geworden. Min of meer toevallig waren er ook enkele nieuwe leden. Dr. Jacky Williams van de Anglicaanse Kerk uit Weldam was nieuw. Geestelijk werker Salaam Somi van de Syrisch-Orthodoxe Kerk uit Enschede was na een periode afwezig te zijn geweest weer aanwezig. En ds. Willem van ’t Spijker, directeur zending in de Christelijke Gereformeerde Kerk, kwam de gelederen versterken.

Ruud van Rooijen noemde de ervaring dat mensen van verschillende kerken zich verbonden mogen weten door het besef dat Christus waarlijk is gestorven en weer opgestaan. Hij zei mede dankzij de ontmoetingen in het FUGO hernieuwde belangstelling voor de orthodoxe kerken te hebben opgedaan en er door getuigenissen vanuit deze kerk opnieuw over te zijn gaan lezen.

Jaap van Beelen noemde als opmerkelijk moment van toenadering een gesprek met een katholieke leider, waarin het ging over de transsubstantiatie. Je kon ervaren dat de leer daarover in geschriften scherper was aangezet dan wat je onderling met elkaar besprak.

De twee afscheid nemende voorgangers kregen een kruis mee vanuit de Koptische Kerk. Diaken Youssef Milad legde uit dat het kruis herinnerde aan een lotusbloem, waarvan de geuren getuigen van liefde. De vier armen van het kruis wijzen op de vier windstreken. Op elke arm zijn drie lotusafbeeldingen verwerkt, wijzend op de drie-eenheid. In totaal zijn er twaalf van die afbeeldingen en dat verwijst weer naar de twaalf apostelen. Het kruis is van olijvenhout gemaakt en dat symboliseert het leven; de olijfboom geeft immers het hele jaar zijn bladeren.

Het betreft een zogenaamd ‘handkruis’. Je neemt het in de hand mee. Daarnaast hangen er kruisen in de kerk op de overgang tussen het schip en de iconostase. Vaak staat er een afbeelding bij van Johannes de evangelist met Maria. Het is een soort tekst voor de gelovigen zonder dat er woorden aan te pas komen.

Foto: Jacky Williams van de Anglicaanse kerk, net terug uit Zuid-Afrika