Foto: Bidden om vrede (archieffoto Klaagmuur in Jeruzalem)

Verlangen naar vrede

Zondag 6 oktober is het Israëlzondag. Een bijzondere gedenkdag dit jaar. De Protestantse Kerk viert weliswaar ieder jaar op de eerste zondag van de maand Israëlzondag en besteedt er bijzondere aandacht aan. Maar dit jaar is anders. Het is precies een jaar geleden (7 oktober) dat de oorlog inzette, nadat Hamas de grenzen met Israël overstak bij Gaza en talloze Joden vermoordde, verkrachtte, en in gijzeling nam. Het was het begin van een bloedige strijd die zich verder verspreidde in het Midden-Oosten.

Hieronder een gebed om wereldvrede, zoals het is opgenomen in een liberaal Joods gebedsboek uitgebracht in 2008 (pagina 372). Daaronder twee verklaringen in het kader van één jaar oorlog, respectievelijk van de Europese Kerkenconferentie (CEC) en van de Protestantse Kerk in Nederland.  


Eeuwige God,
Uw aanwezigheid is over ons allen.
Help ons door onze gebeden en onze daden vertrouwen in de wereld uit te bouwen.
We vragen U Uw tent van vrede over alle inwoners op aarde uit te spreiden,
over alle landen en alle mensen die met oorlog te maken hebben of vrezen voor oorlog.
Breng rust in conflicten en vrede in het binnenste van allen die leven in vrees.
We vragen U om veiligheid te bieden aan hen die anderen beschermen en die op de uitkijk staan.
We vragen om vaardigheden voor hen die moeilijke beslissingen moeten nemen.
Dat mensen zich laten leiden door de noden van anderen en voorkomen dat onschuldigen pijn lijden.
Mogen wij in onze dagen leren om vooroordelen en boosheid te boven te komen, haat en vrees,
dat we mogen leren naast elkaar te leven in vrede en harmonie.
moge Uw goddelijke aanwezigheid, Uw licht en Uw liefde schijnen over onze verwarde wereld,
geef troost aan de rouwenden, help de verwonden, lenig alle pijn,
maak het mogelijk dat we onze geesten van hoop en begrip laten spreken,
zodat we nog in onze levenstijd in staat zijn het goede en plezierige aan de dag te leggen,
zodat we als broeders en zusters kunnen samen leven.

Dan zal de ene natie niet meer het zwaard opheffen tegen de andere natie,
noch zal men de oorlog zoeken (Jesaja 2: 4).

Ik wacht op de Eeuwige,
mijn ziel wacht,
en in Gods woord ligt mijn hoop (Psalm 130: 6).

Mijn ziel wacht op de Eeuwige
meer dan dat wachters op de morgen uitzien naar de ochtend (Psalm 130: 5).

Vrede, vrede, voor hen die ver weg leven en hen die dichtbij zijn, zegt de Eeuwige,
Ik zal hen genezen (Jesaja 57: 19).

Europese Kerkenconferentie

De Europese Kerkenconferentie (CEC), waar Klaas van der Kamp participeert in het bestuur namens de Protestantse Kerk in Nederland, stuurde 3 oktober een brief aan de secretaris-generaal van de Raad van Kerk in het Midden-Oosten, dr. Michael E. Abs. De brief begint met een citaat uit Psalm 130: 1 en 2. De tekst, ondertekend door president Nikitas, aartsbisschop van Thyateira en Groot-Brittanië gaat dan als volgt verder:

‘De angsten die we in onze brief van afgelopen augustus hebben geuit, zijn nu schrijnende werkelijkheid geworden. Iets minder dan een jaar na de dag van de terroristische aanval van Hamas op 7 oktober 2023 en de daaropvolgende militaire operatie van Israël in Gaza, vinden nu in het hele Midden-Oosten luchtaanvallen en grondoperaties plaats. De oorlog is teruggekeerd naar de hele regio en alle mensen en de hele schepping lijden.

Mensen rouwen om de doden en gewonden, leven in angst en terreur, verliezen hun huizen en worden gedwongen te vluchten. De spiraal van haat en geweld zet zich voort. We houden de christelijke kerken in het Midden-Oosten in onze gedachten en alles wat ze ervaren en doorstaan. Hoe moeilijk is het om in deze uitdagende tijden voor vrede te werken!

Wij steunen het voorstel volledig en roepen op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren om te onderhandelen, een dialoog te voeren en mensen te beschermen, zodat alle mensen uiteindelijk in vrede en veiligheid kunnen geloven, wonen en leven.

U kunt er zeker van zijn dat terwijl wij in deze dagen aan u, uw kerken en de regio denken en hen tot God verheffen, de roep van de Psalm in onze kerken wordt gebeden. We hopen op het wonder van verandering, het tot zwijgen brengen van de wapens, het einde van het geweld, hopend op God, de Vader van Jezus Christus.

Moge de God van de vrede met u zijn, de Raad van Kerken in het Midden-Oosten en alle mensen in het Midden-Oosten!’

Protestantse Kerk in Nederland

Ook de Protestantse Kerk in Nederland heeft kort voor Israëlzondag een tekst naar buiten gebracht. Het moderamen schrijft:

‘Van woensdagavond 2 oktober tot vrijdagavond 4 oktober 2024 wordt het Joodse Nieuwjaar gevierd, Rosj Hasjana. Het is het begin van de Grote of Hoge Feesten in het jodendom. Traditiegetrouw wordt aan elkaar een goed en zoet nieuwjaar gewenst.

De Protestantse Kerk in Nederland wenst alle Joodse Nederlanders en de Joodse gemeenschap in Nederland een vreugdevol en hoopvol nieuwjaar.  

Juist in deze oktobermaand denken we terug aan de terreur van 7 oktober 2023 en alles wat daarop gevolgd is. Het bloed schreeuwde uit de aarde (Gen. 4:10). We beseffen hoe diep insnijdend dit alles voor de Joodse gemeenschap is geweest en nog is, in Israël, in Nederland en wereldwijd. We denken aan de toename van het aantal antisemitische incidenten in het afgelopen jaar, de scheldpartijen, het feit dat Joodse studenten zich op sommige scholen en universiteiten vogelvrij voelen, het gevoel van onveiligheid in eigen land. De wereld is sinds die tijd veranderd.    

Nu we een jaar verder zijn doet het ons pijn als we vanuit onze ontmoetingen merken hoe diep de wonden zijn die geslagen zijn. Het doet een appel op ons om onze verbondenheid en solidariteit te tonen. Dankbaar zijn we voor de veerkracht die er gelukkig ook is. 

Het afgelopen jaar was een jaar van bittere tranen en woede. Een jaar waarin nog steeds mensen gegijzeld worden tot op de dag van vandaag. Een jaar van verbijstering en verwarring. Een jaar waarin de roepstem van de Eeuwige nauwelijks nog hoorbaar was in alle menselijke geweld en terreur: ‘Mens, waar ben je, waar sta je? Wat heb je je medemens gedaan?’ (Gen. 3:9 en 4:10). We hunkeren naar een bestendige vrede, waarin aan ieder recht wordt gedaan. 

Dat het goede en het zoete sterker mogen zijn dan het kwade en het bittere van deze tijden!’