Prakkezoasie kast 2019

Gemeente van onze Heer, Christus Jezus,  

Ik beginne met een froage.
Eem vingers zien.
Wie is dr op een boerderi’je geboorn met vee en laand?
……stuk of dartig…..
Nog een froage.
Wie woant dr nog op een boerderi’je met vee en laand?
…..stuk of tiene…..

In ’t kört gef disse telling ut probleem weer veur de landbouw.
Minsen kunn zich gien veurstelling meer maakn van boern.  
En as dr dan een ambtenaar is die zich verrekent,
en een bewinsvoerder die gien overzicht ef,
en dr kump een rekening veur te veule stikstof,
dan is ’t ut makkelukste umme te seegn:
‘Det mun de boern ophoestn’.
En ze snappn niet det ut probleem op-e-löst mut wurn deurdet wi’j allemaolle meer veur ’t eetn en drinkn gaon betaaln.  
En det det geld niet noar meneer Hein mut goan, maar naor die minsn die net de hann umhoog holn.

Ik wete nog dak sellef op de boerderi’je warkn.
Toen was dr visite uut de stad, een böl nog. 
Die keek toe, toen we een pas-of-e-kalfde koe met hann mölkn.
Dan krie’j biest, melk met klodders en bloed dr in.
Hey keek en ik sege teegn um: Weet ie wat dit is?’
En ij seeg: ‘Jawel, det is sukelademellek’.

Wi’j em dr te weinig gefuul bi’j.
En doen net of ’t niet over oons giet.
Det dut ut.
De froage is niet: welke extra mantel wu’j antrekkn.
De froage is: Welke mantel wö’j kwiet?
Woar wollie mee stoppen?
Bi’j veurbeeld as ’t umme ut klimaat giet?
Wu’j stoppen met vele vleis eetn?
Wu’j stoppen met hard riedn in de auto?

Mindern.
Paulus schref in zien brief an de Filippenzen over mindern.
Filippi is een bijzundere plekke.
De mensn oem dr gien belasting te betaaln.
Paulus is merakels tevreedn over die gemeente.
Dr giet veule goed.
Maar dr is één ding wat nog wel wat beter kan.
En dan begint Paulus over det minderen.
IJ legt det uut an de hand van Christus,
over sien geboorte en wat die geboorte veur um betekent.  
‘Loat de gezindheid van Christus in jullie ween’, zeggie.
Ie kunn ok vertaaln: ‘Loat de Geest van Christus in jullie ween’.
Paulus schref doar over in Galaten 5:
‘Wat ’n Geest opsmet is deemoedigeid
en de kracht umme oezelf in de aand te oln’.

In ’t stukkie det wi’j eleesn em stund tweer aanders:
‘IJ ef ut gesicht van God fanuut Um zelf’, stiet dr.
Dus Christus is echt God.
Tot in zien DNA.
En now is IJ bereid umme die identiteit of te leegn.
‘IJ ontledigt zich’, vertaaln we.
In ’t Grieks stiet dr: ‘kenosis’.
In ut Saksisch nuumt Johanna van Buurn det: ‘teumig’ (tomig).
Ut hebreeuws, woarin Paulus deenkt, nuumt it ‘peshat’.
Det betekent ok: ut uttrekkn fan een kleed.

Kleern geef oons een gevuul van waardigeid.
De rabbijnen spreekn over vreugde, op ’t moment det Adam en Eva kleern kriegn fan God,
as se ontdekkn det se naakt bin.
Det is eem leuk, zo’n verleidelijk eiland (temptation island),
maar ’t gef gien waardigeid.
Zie proatn ok over eer op ut moment det Noach een deken kreg,
as ij dronkn in sien tente lig.
Want draank is wel eem leuk, aj uutgoan,
maar ’t gef uteindelijk gien waardigeid.
Klearn bin genade van God.
Det IJ oe kwetsbaarheid toedekt.

En now suukt Jezus die kwetsbaareid op.
Det begint vannacht as ie een babie word.
Kwetsbaar, sonder kleern.
Maria wikkelt um in doekn.
Sie wödt: ‘Gef God een kiend, dan gef Ie ok boxen’.

De ontlediging is een sieroad veur Christus.
Ik mut denkn an koning Willem Alexander.
Vrogger nuumn wi’j um prins Pils.
Mar aj ut internet afstruinn kuj amper beeldn van frogger vinn.
Maar aj suukn under Willem-Alexander en ut Oranjefons, vin ie al gauw een klussende koning.
Ik denke det de Rieksveurlichtingsdienst, det so organiseert.
Want det beeld is een sieroad veur um.
Dienstbaareid.

De joodse geleerde Levinas vertelt over de menselukeid van God.
Hoe kan God mense wurdn? frug ij.
Hij zeg: Ut is gewoon en toch aanders.  

En dan citeert Levinas Exodus 13: 21.
Doar stiet det God deur de woestijn ene trekt, veur sien volk uut.
In een vuurkolomme.
IJ wes de weg. Frogger daggik: Det is een eer.
Now weet ik: Det is ut rottigste wark det dr is.
IJ moat de weg anwiesn, bi’jlicht.
Det giet alluf deur ut donker. Al strukelend.
Van doar det een slaaf det dut.
IJ strukkelt, sodet de mensn achter um gewoon kunn loopn.
God maakt sich dienstbaar.  

Die kwetsbaaried van God giet varre.
Vers 8: Christus is gehoorzaam tut de dood toe.
Det ku’j an kast al sien.
Det IJ zich identificeert met oons.

Ik heb een kennisse,
een vrouw die met een vriendinne noar China ewest is.
Zie is klein van stuk, en hef blond hoar.
En heur vriendinne is een kop groter.
Sie hef rood hoar.
En toch konn de Chinezen die twee niet uut mekare holn.
Ik begriepe det wel.
Allenig bi’j mensen fan oe soort zie’j de verskiln.
Daorumme is ’t so belangriek det God mense wurdt.
Ene met oons.

Det gef mien steun.
Zeker op momentn dek ’t muuluk ebbe.
En dr bin van die daagn,
dan bink al bli’j ak twee deselde sokken anebbe.
Det IJ dan bi’j mien is,
det gef rust.

Tot slot een vassien inspireert deur Johanna van Buurn:

God en mense, sie heurn saamn
saamn deur ut leem te goan,
neerig met mekare te kuiern,
teumig naast mekare te stoan.

Met mekare de störm fan ’t leem,
met mekare so as ’t giet,
met mekare de beste biefstuk
en de klikkies op sien tiet.

Ik wense oe – in de stijl van de boeren - grune kastdagen toe.