Kerk in Georgië

Ds. Rianne Veenstra werkt als predikant in Almere Buiten. Ze verdiept zich in het kader van het studieverlof in het kerkelijke leven over de grenzen, in haar geval Georgië, waar ze in augustus was, en de Baltische staten (Estland, Letland en Litouwen) waar ze in september 2024 naar toe reist. Ze gaat er in september 2024 weer naar toe en hieronder vertelt ze iets van haar ervaringen.

Georgië is een land waar we in Nederland niet zo veel informatie over hebben. We weten dat het een relatief klein land is wellicht, ongeveer anderhalf keer zo groot als Nederland. Het ligt op de grens van Europa en Azië. En het heeft 3,7 miljoen inwoners. De meerderheid daarvan is christelijk, Georgisch-orthodox (circa 83 procent). Bijna 11 procent is moslim. Daarnaast zijn er kleinere religieuze gemeenschappen waaronder rooms-katholieken, lutheranen en joden. Alleen de Evangelische Baptisten Kerk van Georgië is lid van de Europese Kerkenconferentie (CEC).

De Baltische staten staan al wat dichter bij Europa dan Georgië. Ze zijn lid van de NAVO en de EU. Kerkelijk zijn ze ook in de breedte meer aangesloten bij Europese kerkelijke organisaties. In elk land zijn de Evangelisch-Lutherse Kerken lid van de Europese Kerkenconferentie. In Estland is ook een tweede denominatie van lutheranen lid en de Orthodoxe Kerk. In Estland is de meerderheid atheïstisch, 13,6 procent is evangelisch-luthers; 12,8 procent Russisch-orthodox en er zijn kleinere kerkelijke gemeenschappen zoals baptisten en rooms-katholieken. In Letland is de meerderheid luthers (58 procent), daarnaast zijn er rooms-katholieken (24 procent) en Russisch-orthodoxen. In Litouwen is de rooms-katholieke kerk het grootste (77,2 procent). De Russisch-orthodoxe kerk telt 4,1 procent van de bevolking en er zijn andere stromingen, waaronder het lutheranisme. 

Rianne Veenstra schrijft over haar band met Georgië het volgende:

Sinds een aantal jaren heb ik als predikant van De Drieklank in Almere Buiten ook Evangelisch Luthers Flevoland onder mijn hoede. De Lutherse gemeentes horen bij de PKN, maar hebben ook nog altijd een eigen identiteit die ze koesteren. Als predikant merk ik dat, doordat ik nu vaak uitgenodigd wordt voor Lutherse bijeenkomsten. Sommige van die bijeenkomsten zijn specifiek op Europa gericht. Zo kon ik twee jaar geleden de "Sommersprachschule" (een taalschool van 1 maand) volgen in Wittenberg, de stad van Luther, waar ik niet alleen Duits leerde, maar ook veel te weten kwam over de Lutherse geschiedenis. Er waren naast mij zo'n 20 collega's uit met name Oost-Europa aanwezig.

Die weken in Wittenberg openden mijn ogen voor de spannende tijden die zij nu doormaken in de huidige politieke wereld. Ik besefte dat ik weinig wist van de situatie in Georgië, of in de Baltische Staten. Ik leerde in Wittenberg (Thüringen! AfD!) alleen al door aanwezig te zijn en de verhalen te horen, en kon door hierover te vertellen op mijn blog anderen deelgenoot maken van wat ik zag. De reizen die ik dit jaar maak (Georgië en de Baltische Staten) zijn een vervolg op Wittenberg. Dankzij de Lutherse verbindingen leren over de Oost-Europese wereld, die ver weg lijkt, maar ook onze politiek en onze wereld beïnvloedt. En dit weer doorvertellen. 

Georgië ligt inmiddels achter me. Dankzij de gastvrijheid van de Lutherse Bisschop kon ik daar 10 dagen zijn en 5 blogs schrijven. De Baltische Staten volgen. Ook daar zijn het de Lutherse contacten die deuren openen waar andere gesloten blijven. Hier zal de focus ook deels op diaconale presentie liggen. Het is een boeiende manier om mijn studieverlof invulling te geven.

Hier hopen we komende tijd enkele actuele indrukken af te drukken. 

Rianne schreef verschillende columns tijdens eerdere contacten, voor een compleet beeld: klik hier.