Foto: De dienst op dankdag op het Kampereiland; de voorgangster Marijke de Groot krijgt de hand van de ouderling van dienst; de kerkenraadsleden nemen plaats in het vierkant en de afkondiger wacht tot de voorgangster de kansel heeft betreden. 

Het ‘Deo Volente’ als grond voor dankbaarheid

Dankdag voor gewas en arbeid. Het werd op veel plaatsen in Overijssel gevierd op woensdag 6 november. Ik besloot ’s avonds als gemeentelid naar een plattelandsgemeente te gaan. Ik belandde op het Kampereiland. Mijn geboortegrond. Hoe zou de voorgangster Marijke de Groot uit IJsselmuiden daar invulling geven aan de dankbaarheid? En hoe zou de gemeente dat inkleuren?

Het was al donker toen ik aankwam met mijn fiets. Ik liep over het onverlichte pad naar de kerk. Een probleem was het niet. Want de bocht was niet veranderd sinds de tijd dat ik er als kind naar de kerk ging. Door het portaal ging het naar de gang achter in de kerk. Ik zag er kratten staan met levensmiddelen. Voor de voedselbank. Suiker, patentmeel, bloem, olie. Het paste bij de actie dankdag.

Na de mededelingen werd de openingspsalm gezongen. ‘Zing, mijn ziel voor God, uw Here’ (Psalm 146: 1). Het element van de dank was door de hele liturgie heen geweven. In het gebed om ontferming: ‘We danken voor de toewijding van boeren en tuinders. We horen ook dat er dingen veranderen moeten. Geef wijsheid’. In de liederen: ‘Wonderwereld vol geheimen, schepping van God’ (GK Lied 256).

En natuurlijk in de verkondiging. Het gaat over Jakobus 4: 13-17. Over mensen die handeldrijven en geld verdienen. ‘U zou moeten zeggen: ‘Als de Heer het wil, zijn we dan in leven en zullen we dit of dat doen’. Over de letters ‘DV’ (Deo Volente, zo de Here wil en wij leven). Het heeft bij het eerste gehoor iets irritants, legde de dienaar van het Woord uit. ‘Alsof je klein wordt gehouden. Maar het heeft ook iets ontlastend. Juist in een wereld waarin zoveel druk op mensen wordt gelegd. Als je onder een open hemel leeft, kan dat rust geven. Dan leef je van de hoop.

In de voorbeden keerde de dankbaarheid terug. ‘Dat we iets van Uw gulheid mogen weerspiegelen in deze wereld’.

Het slotlied was opnieuw getoonzet door de dank en liet de dank wereldwijd uitwaaieren. ‘De dag, door uwe gunst ontvangen, is weer voorbij, de nacht genaakt; en dankbaar klinken onze zangen tot U die ’t licht en ’t duister maakt. Die dan, als onze beden zwijgen, als hier het daglicht onderduikt, weer nieuwe zangen op doet stijgen, ginds waar de nieuwe dag ontluikt’.

Toen de hand van de voorgangster werd gedrukt, spoedde de diaken zich naar de buitendeur. Op het Kampereiland collecteren ze niet in de dienst, maar bij de uitgang. De eerste collecte was voor diaconie en kerk; de tweede voor de diaconie; de derde voor de zending. Het accent lag op de diaconie. Het was tenslotte dankdag.


Zo af en toe zijn er impressies te lezen op deze site van kerkdiensten in de regio. Wie nog een paar andere indrukken wil opdoen, kan hieronder terecht: 

Dronten
Deventer
Hasselt
Mastenbroek
Kraggenburg
Almelo 
Wierden
Ens
Wilsum
Enschede
Gramsbergen
Rijssen
Delden
Almere
Bant

Foto: In de doorloop achter in de kerk staan de kratten van de voedselbank