Vredesloop in Almere

Direct toen we het Stadhuisplein opliepen, ontmoetten we een meltingpot van nationaliteiten. Hier werd Spaans gesproken. Daar Engels. Op het plein waren de Italiaanse riemen in de aanbieding. En voor de hongerige mensen waren er Vietnamese loempia’s. Je kon ook een pot honing kopen van bloemen uit de polder zelf. Loco-burgemeester Jerzey Soetekouw had geen woord te veel gezegd, toen hij Almere ‘de jongste stad van Nederland' noemde, 'als je de gemeentefusies niet meerekent, met meer dan 140 nationaliteiten’.

Soetekouw heette zaterdag 21 september honderden bezoekers welkom bij de landelijke walk of peace in Almere. De lopers kwamen bij elkaar in de burgerzaal van het stadhuis. Jerzey Soetekouw, die ook diversiteit en inclusie in zijn portefeuille heeft als wethouder, liep ontspannen door de rijen van toegestroomde pelgrims. ‘Nelson Mandela zei al dat niemand met haat in zijn hart wordt geboren’, aldus de PvdA-wethouder. ‘Als we in staat zijn te haten, zijn we ook in staat lief te hebben’. Hij ging in op de situatie in Almere en noemde het onderwijs in Almere ‘het minst gesegregeerde basisonderwijs van Nederland’. En vanuit zijn portefeuille inclusie ging hij verder: ‘Ware inclusie begint met het vermogen je te verplaatsen in de ander’. Nogmaals citeerde Soetekouw Nelson Mandela: ‘Heb je een vijand, leer dan vandaag zijn favoriete sport kennen’.

Na Jerzey Soetekouw was de microfoon voor ds. Christien Crouwel, algemeen secretaris van de Raad van Kerken. Zij heette de mensen welkom bij de vijfde landelijke walk of peace en legde uit wat een pelgrimage is. ‘Vroeger gingen mensen naar plaatsen, waar ze kracht ervoeren. Dat kon een plek zijn waar een heilige begraven ligt of waar een wonder is gebeurd’. ‘Ik geloof dat we vandaag de dag zulke plekken kunnen vinden waar mensen aan vrede werken. Ook daar kan je inspiratie opdoen’. ‘Vandaag bezoeken we een aantal van die plaatsen. We gaan dus niet marcheren, we gaan pelgrimeren’.

Radboud van Delft, lid van de directie van Pax, kreeg het woord en refereerde aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Geallieerden waren zijn woonplaats Valkenswaard komen bevrijden vanuit hun internationale solidariteit. Hij voerde een pleidooi om in deze tijd een zelfde verbondenheid aan de dag te leggen over grenzen heen als de Geallieerden. Hij overhandigde vervolgens een vredesvlam aan een scouting-groep die als eerste van vijftien groepen diverse halteplaatsen aandeed in Almere.

De tocht was vijf kilometer lang en voerde van het stadhuis langs diverse bezinningsplaatsen naar ’t Klankbord, een kerk met daarnaast een ruimte vol tweede-hands-kleding, van het Leger des Heils in de Muziekwijk. De diverse stops hadden soms een kerkelijk, soms een maatschappelijk karakter. De Lichtboog van de Protestantse Kerk werd bezocht. In de hal liet pastoor Sander Knoppers de maquette zien van de nieuwe rooms-katholieke kerk, waar minstens de helft van de bezoekers een migrantenachtergrond heeft. Emeritus ds. Pieter ter Veen vertelde onderweg dat men bezig is een ander meer oecumenisch bouwproject te realiseren; bouwvakkers zijn bezig het grondwerk voor de kapel klaar te maken die in Almere-Poort wordt gebouwd. Een zelfde kapel zal te bezoeken zijn bij de Floriade, die in 2022 de poorten opent. Je merkt aan alles: Almere is nieuw, Almere is in opbouw. Bij het hoofdkwartier van het Leger des Heils kregen de bezoekers een steen om een vredeswens op te schrijven en een roze roos om aan een toevallige voorbijganger te geven als teken van vrede. Dat vraagt aan de deelnemers het vermogen om uit de eigen bubbel te komen en mensen op straat aan te spreken. Sommige mensen vinden dat moeilijk en leggen de roos voor een muziekband neer die vooraan de winkelpromenade speelt. 

Traditiegetrouw was er ook een stop bij een moskee. De Sultan Ahmet Moskee heeft een Turkse achtergrond en is aangesloten bij de 146 moskeeën verenigd in het ISN (Islamitische Stichting Nederland). Eén van de leiders vertelde dat het bestuur ook maandelijks contact onderhoudt met andere moskeeën in Almere, die een Marokkaanse en een Surinaamse achtergrond hebben. Er liep een scoutinggroep mee met de walk of peace. Je merkte aan enkele kinderen dat ze vertrouwd waren met de islam. Een meisje stak de vinger op en vroeg of ze een gebed mocht uitspreken. Het meisje was zeven jaar en had een eerste gebed van haar moeder geleerd. In het Arabisch. Een taal die ze niet kende. Maar ze kon er wel een heus gebed in uitspreken.

De tochtgenoten deden het huis van vrede aan. Almere heeft sinds 2016 zo'n huis. De scouting participeerde in het initiatief. Men bood een programma aan waarin de verbinding wordt gelegd tussen diverse bevolkingsgroepen. Op 3 november heeft men een dag in het teken van een cultuur van vrede met lezingen en panelgesprekken. Vertegenwoordigers van jodendom, christendom, islam en andere religies kunnen elkaar ontmoeten. De inleider die de lopers van de walk of peace tekst en uitleg gaf, bleek het vocabulaire van religieuze taal goed machtig te zijn. Hij legde uit hoe de vrede gebaat is bij vriendelijke taal. ‘Als je roddelt of elkaar zwart maakt, moet je je mond reinigen. De islam kent zo’n reiniging en christenen noemen zoiets een doop’. Op 16 mei is er een dag van vrede. Eén van de welpen van scouting liet merken dat ze de essentie wel begreep: ‘Als we deze vredesloop niet houden, zouden deze dingen niet zijn gezegd, en dan maak je maar zo elke dag ruzie’.

De deelnemers kregen een goodiebag, waarin organisatoren van de walk hebbedingetjes hadden gestopt. De gemeente Almere (cultuurfonds) had een cd toegevoegd van Caroline in 't Veld met de titel 'Vals Paradijs'. De zangeres, zelf inwoonster van Almere Buiten, brengt daarin muzikale verwoordingen van gebeurtenissen in Almere of van zaken die haar in het algemeen aanspreken. Er is een lied opgenomen dat ze zong toen Chris Doude van Troostwijk als hoogleraar aan het doopsgezind seminarium werd verbonden ('Van heinde en ver' is de titel), een lied voor modeontwerpster Mia Stik uit Almere ('Fast Fashion Ally') en de titelsong is ontleend aan het schilderij 'tuin der lusten' van Hieronymus Bosch. Caroline in 't Veld bezingt in het lied de panelen van het schilderij. Het refrein luidt: 

Van alle mensen op de aarde
Die in het paradijs rondwaren 
Lijkt niet eentje dolgelukkig in balans 

Voor alle mensen op de aarde
Die elkaar niet vrij verklaren 
Is de lustentuin een allerlaatste kans

En het tweede couplet: 

De tuin kleurt hedendaagse thema's in 
Met vragen over een moraal
Heeft wie fatsoen verkiest een aandachtspunt
Of is alles maar normaal 

Kijk rond, leer denken als surrealist
Het geeft de tuin een tintje meer 
Voor je iets over goed of slecht hebt beslist
Herzie je hier al snel een tweede keer



Foto boven: Christien Crouwel overhandigt een roos aan iemand die ze onderweg ontmoette

Een scoutinggroep poseert achter een lijst bij het standbeeld van Joop den Uyl. De afdeling van de PvdA had een rode sjaal om Joops nek gebonden, maakte foto's en deelde pepermunt uit.

Locoburgemeester Jerzey Soetekouw

Bezoek aan de Sultan Ahmet Moskee; enkele welpen zijn vertrouwd met de gebedsposes

Bij het in 2016 geopende huis van vrede

De VLA (Voedsel Loket Almere) uit Almere-Haven deelde flesjes water uit bij het Clarence Seedorf Court

Ir. Kees Nieuwerth, vice-voorzitter van de Raad van Kerken, verzorgde een slotwoord

Het Leger des Heils verzorgde bij aankomst in de Muziekwijk soep

Stenen van hoop