De tot voor kort hervormde Fredrikskerk in Kloosterhaar was het decor zondag 30 juni van de fusie-festiviteiten. Een week later is de tot voor kort gereformeerde Kloosterkerk in Sibculo de volgende etappe als daar de nieuwe kerkenraad aantreedt. De notaris Ronald Brinkman las de namen van de voorzitter en secretaris voor kerkenraad, college van kerkrentmeesters en college van diakenen voor; onder hen Hans Botter, tot voor kort de voorzitter van de hervormde kerkenraad, die na de fusie gezicht geeft als voorzitter aan de nieuwe kerkenraad. 

Het blijft raden: hangt de vlag uit vanwege de fusie of is de vlag blijven hangen vanwege een verlaat examenfeest of is er nog een andere reden? 

Voor en na de dienst konden gasten en gemeenteleden elkaar ontmoeten in het dorpshuis. Kinderen hebben zo hun eigen tijdsbesteding in afwachting van de dienst. Tijdens de dienst gingen er zo'n pakweg veertig kinderen naar de kindernevendienst. In tegenstelling tot wat ze gewend zijn, ging het niet over een concreet bijbelverhaal. Ze spraken met elkaar over het feest en ze maakten een verbinding tussen een tweetal slingers, die ze over de microfoon en langs de wand in de kerk vleiden. 

De kindernevendienstleiding benoemde de fusie als een huwelijk. En wil een huwelijk slagen dan is er liefde nodig. Ook ds. Henry Dorgelo van de tot voor kort gereformeerde kerk bracht een vertelling in tijdens de dienst over dit thema. Hij vertelde over twee broers die als erfenis een korenveld kregen van hun vader. De ene broer was vrijgezel. De andere had een uitgebreid gezin. Bij de oogst lagen ze beiden in bed te woelen. De vrijgezel dacht aan zijn broer en de kosten die hij moest maken: 'Hij heeft meer korenaren nodig dan ik'. En hij ging in het holst van de nacht en nam korenschoven van zijn deel van de akker en zette die op het land van zijn broer. De getrouwde broer lag 's nachts ook te woelen: 'Mijn broer is vrijgezel en moet extra sparen voor zijn oude dag'. En hij zette korenschoven van zijn deel van het land bij de schoven van zijn broer. 's Ochtends zagen ze beiden dat hun deel niet minder was geworden. Toen het ritueel zich een tweede en een derde nacht herhaalde, kwamen de broers elkaar tegen in de derde nacht. Ze begrepen de zorg van de één voor de ander en ze omhelsden elkaar. 'Daar waar de liefde aanwezig is, kan de kerk gebouwd worden', vatte Henry Dorgelo de pointe van de vertelling samen. De voorbereidingsgroep speelde op het idee van een huwelijk in door de poort met witte ballonnen bij de ingang en door witte bloemen op de hoeken van de banken en aan de lessenaar van de preekstoel. 

De kerk vult zich. Er was dertien-en-een-half jaar toegewerkt naar deze dienst, althans naar de fusie. 

Let op de beamer. Voorafgaand aan de dienst waren er beelden zichtbaar van twee groepen gefilmd vanuit een drone. Het ging om zes mensen vanuit de gereformeerde kerk van Sibculo en zes mensen vanuit de hervormde gemeente van Kloosterhaar - Sibculo. Ze troffen elkaar op de gemeentegrens en trokken toen verder. Een twaalftal. Er waren ook twaalf mensen die later in de dienst in het koor mochten plaatsnemen en namens de kerkelijke gemeenschap en de diaconie hun handtekening mochten zetten.

De feitelijke ondertekening van de stukken onder het toeziend oog van notaris Ronald Brinkhuis uit Hardenberg. De notaris legde tijdens de viering uit dat de kerk een eigen canonieke regelgeving heeft, waarbij de classis toeziet op de zorgvuldige uitvoering. De burgerlijke notaris kan een aanvulling verzorgen, doordat hij de rechtspersoonlijkheden regelt. Er komen twee nieuwe rechtspersoonlijkheden: van de protestantse gemeente en van de diaconie. Het is overigens niet nodig, zo legde de notaris uit, om een nieuw testament te sluiten als je al een testament hebt waarin je de gereformeerde kerk of de hervormde gemeente met een legaat hebt bedacht. Die rechten gaan automatisch naar de nieuwe rechtspersoonlijkheid.  

Het glasatelier van Jannetta Bron uit Kloosterhaar maakte twee glassculpturen bij de schriftlezing van de dienst uit Openbaring 22: 1-5. Het gaat over de boom van leven, die zowel in het paradijs als in het nieuwe Jeruzalem te vinden is. De boom geeft iedere maand vruchten. De wortels krijgen regelmatig water. En de bladeren vormen een soort van paraplu over mensen heen. Het is de bedoeling dat de ene boom in de Kloosterkerk komt te hangen en de andere in de Fredrikskerk. 

Ds. Wim van de Griend was voorganger in de dienst. Na afloop schudde hij de handen van de mensen bij de deur van het dorpshuis.