Actuele kerkdienst in Ens
Hoe kan het je raken als de organist in het orgelspel verraadt met zijn hart in de dienst te zijn. In de protestantse kerk van Ens merkte ik dat zondag 23 december 2018. De man, bekend van een kledingzaak op Urk, reageerde in speelse zin op de verschillende onderdelen van de dienst.
Toen hij psalm 118: 9 moest inzetten, ‘Dit is de dag, die God deed rijzen’ speelde hij even een regeltje uit Opwekking 571 ‘Dit is de dag, die de Heer ons geeft’ en toen de verkondiging eindigde in een vrolijk optimisme waren er even een paar toen van ‘Stil maar wacht maar alles wordt nieuw’. Even na de collecte schoot ik in de lach, want het orgel leek in een draaiorgel te veranderen en gaf even enkele frasen weer van ‘Jambalaya’ van The Carpenters.
Het was een min of meer gewone kerkdienst, die vierde adventszondag. Dat mocht ook wel, want op de nieuwsbrief die ik bij de ingang kreeg stond een staalkaart aan bijzondere diensten gepland voor de komende dagen. De tiendaagse veldtocht, zoals de periode van kerst en nieuwjaar wel wordt genoemd in de volksmond, pakt dit jaar intensief uit voor voorgangers en gemeenteleden. Als een kerstdag samenvalt met een reguliere zondag blijft het aantal diensten overzichtelijk, maar dit jaar werkt het breed uit. In Ens een dienst op 23 december ’s ochtends, één ’s avonds, op maandag 24 december een kinderkerstfeest en een kerstnachtdienst, op dinsdag 25 december een kerkdienst en op zondag 30 december een kerkdienst.
Ondanks de vele keuzemogelijkheden is de kerk op vierde adventszondag goed gevuld. Als de kinderen naar voren mogen komen om zich voor te bereiden op de kinderkerk zijn er zeker vijftien kinderen die zich verzamelen op het liturgisch centrum. Het lied ‘Dragers van Gods licht te zijn’ wordt gezongen en laat doorschemeren dat de methode Vertel Het Maar wordt gebruikt.
Ds. Gerwin Timmer zet het kyrie zorgelijk in. Hij memoreert aan een bericht over een tsunami in Indonesië. Ik had er nog niets van gehoord en zoek snel op mijn mobieltje naar het wat en hoe. Een tsunami lees ik, waarschijnlijk ontstaan door een uitbarsting van de vulkaan Anak Krakatau, er zijn al meer dan tweehonderd doden. Later in zijn homolie kiest Timmer ook voor een ingetogen inzet. ‘Waar doe je het allemaal voor?’, stelt hij als vraag. Pech en geluk zijn gelijk verdeeld over gelovigen en ongelovigen. Het doet me denken aan het bijbelboek Prediker; maar de voorganger legt de link naar Zacharias en Elisabeth, twee oudere mensen die het alles behalve voor de wind ging. Vandaaruit werkt de voorganger terug naar Maleachi en op zijn verlangen naar het aanbreken van de dag van de Heer. De laatste profeet uit het Oude Testament realiseert zich dat God nooit onverschillig staat ten opzichte van de wereld. God belooft een profeet in de geest en de kracht van Elia. Johannes de Doper geeft invulling aan die belofte, vijfhonderd jaar later. En het is een belofte aan ons, te mogen weten dat wij ook tempel van de Heer zijn.
Dat besef geeft een zeker gevoel, een besef van geborgenheid, het nodigt uit tot zorgeloosheid. Zo krachtig wordt het gezegd in het lied dat later gezongen wordt, lied 441: 7: ‘Waarom u zorgen maken / met vragen, dag en nacht, / hoe u Hem zult ontvangen / met uw gebrek aan kracht? / Hij komt, Hij komt met liefde, / wil zo graag bij u zijn! / Want Hij weet van uw grieven, / en Hij stilt alle pijn’. Een adventslied van Paul Gerhardt, vertaald door Sytze de Vries.
