Brief van breed-moderamen aan politieke partijen in Overijssel en Flevoland
Het breed-moderamen van de classis Overijssel-Flevoland heeft de politieke partijen die op dit moment in de Staten van respectievelijk Overijssel en Flevoland zijn vertegenwoordigd een brief geschreven. Met de brief brengt het breed-moderamen enkele thema's onder de aandacht van de politiek. Aanleiding voor het schrijven is de komende statenverkiezing.
De kerken vragen speciale aandacht voor thema's als 'het opstellen van kerkenvisies', 'het uitbouwen van de sociale zorg' en 'aandacht voor natuur en cultuur in de regio'. Het breed-moderamen wil met de brief aansturen op een constructieve relatie met de politiek de komende jaren. 'We vertrouwen er op dat we de gedachtewisseling in de toekomst zullen voortzetten', aldus de tekst.
Wie de exacte tekst wil lezen van de brief vindt dat hieronder.
Brief
Dalfsen / Hellendoorn, 2019
Geachte dames en heren politici,
De Statenverkiezingen van 20 maart 2019 markeren een scharnierpunt in de tijd. Er zijn nieuwe verkiezingsprogramma’s opgesteld. Na de verkiezingen is het aan u om in overleg met uw collega’s plannen te maken die de provincie ten goede komen. Als kerken hebben we ook strategische doelen in de regio. Enkele daarvan willen we u aanreiken. Die kunt u in de verkiezingsdebatten en in de daaropvolgende overlegvergaderingen meenemen.
De kerken zetten zich in voor de leefomgeving van mensen. Het professionele kader en de duizenden vrijwilligers proberen de samenleving te dienen op diaconaal gebied en op het terrein van zingeving. De komende jaren gaat het daarbij concreet om het opstellen van kerkenvisies (1), het uitbouwen van sociale zorg (2) en het zorgvuldig omgaan met natuur en cultuur in de regionale context (3). We willen enkele uitwerkingen van de genoemde punten aanreiken. Tevens laten we u weten dat we na de verkiezingen graag verder met u samenwerken.
1. Opstellen van kerkenvisies
De landelijke overheid stimuleert de overheden regionaal en plaatselijk om werk te maken van kerkenvisies. De overheden overleggen met kerkelijke beheerders en andere organisaties over het belang van kerkelijke centra en formuleren samen een visie op de instandhouding van monumenten en andere gebouwen en van ander cultureel erfgoed; en op mogelijkheden om dergelijke plekken van zingeving recht te doen. De kerkenvisies kunnen de communicatie tussen kerkelijke bestuurders en burgerlijke overheden vereenvoudigen. Daarnaast kunnen ze bijdragen aan strategisch consistent beleid rond monumenten en andere gebouwen, inclusief inventaris (denk aan orgels).
2. Uitbouwen van sociale zorg
Sociale zorg is vooral een verantwoordelijkheid van de gemeenten. De provincies beperken zich tot het terrein van de jeugdzorg en het uitvoeren van een zekere regisseursrol. Tegelijk signaleren de provincies dat gemeenten soms onvoldoende mogelijkheden hebben om de zorg voldoende recht te doen. De provincies kunnen in dergelijke situaties bijdragen aan het ontwikkelen en stimuleren van plannen. Ze zijn soms mediator en kunnen op het terrein van wonen, welzijn en zorg partijen dichter bij elkaar brengen.
De kerken hebben in de regel contact met de lokale bestuurders en de professionals om het sociale vangnet goed te laten functioneren. Ten aanzien van de jeugdzorg – waarin, zoals gezegd, de provincies ook een rol spelen – ontwikkelen kerken plaatselijk en bovenplaatselijk preventief en curatief beleid. Ten aanzien van mantelzorg, armoede, ouderenzorg en pastoraat in ziekte en rouw hebben de kerken een eeuwenlange en actuele expertise.
3. Natuur en cultuur in regionale context
De kerken werken met een groene-kerken-programma. Daarmee stimuleren ze in eigen kring de vergroening van kerken en ontwikkelen ze visie op duurzaamheid in bredere zin. Uit de aard van de provinciale achterban staan ook andere kwesties op de agenda van de kerken: de landbouwproblematiek, de transities in het energiebeleid en de hernieuwde aandacht voor flora en fauna, nu steeds meer mensen in hun directe leefomgeving zien hoe het klimaat verandert.
De kerken dragen bij aan de culturele ontwikkelingen in de regio. Zingeving en religie; ethiek en esthetiek zijn onderling verbonden. Het is een uitdaging om in een veranderende wereld, waarin institutionele betrokkenheid minder vanzelfsprekend is, maar zingeving actueler dan ooit is, daarin met partners in het publieke domein naar een verdere invulling te zoeken. We zien regionale omroepen, die vanuit de statuten een verantwoordelijkheid hebben om levensbeschouwing een plek te geven, daarin als natuurlijke partners.
We hopen met dit schrijven enkele aandachtspunten voor kerken en levensbeschouwing in meer algemene zin onder de aandacht te hebben gebracht. We vertrouwen er op dat we de gedachtewisseling in de toekomst zullen voortzetten en dat u elementen van zingeving nu al in de verkiezingen een plek geeft bij het campagnevoeren.
Een vriendelijke groet,
Jan Dirk Wassenaar.